Lubuski Strudel, czyli inaczej strucla
Strudel to podłużne pieczywo zawijane, nadziewane makiem lub serem z cynamonem bądź marmoladą albo jabłkami. Na przekroju ciasto na przemian z nadzieniem ułożone jest spiralnie (wygląd zbliżony do rolady), a kształtem zewnętrznym przypomina wałek; w przekroju – owal lub koło. Tradycyjny strudel ma długość 40 cm, a jego średnica wynosi ok. 12,5 cm.
Tradycja
Strudel jest tradycyjnym wypiekiem górali czadeckich, którzy w XIX wieku wyemigrowali na wschód Karpat do Bukowiny Rumuńskiej. W latach 1945-1946 górale czadeccy wrócili w strony ojczyste i osiedlili się w zwartych grupach na Ziemiach Odzyskanych. Kontynuują oni tradycje regionalne i folklor swoich ojców, dziadów i pradziadów.
Strudle wypiekano na święta oraz różnego rodzaju uroczystości rodzinne. Były one oprócz paski, kolorowych jaj, kiełbasy i miodowników podstawą tradycyjnego bukowińkiego stołu wielkanocnego. Pokaz wypieku strudli i innych rodzajów pieczywa często prezentowany jest w Skansenie w Ochli (koło Zielonej Góry) przez przedstawicielki górali czadeckich na zakończenie żniw.
Strudel w niektórych częściach Polski znany jest pod nazwą „strucla”. Strudle były wypiekane również na święta Bożonarodzeniowe:
(…) wszędzie na gwałt pieczono chleby i one strucle świąteczne, oprawiano śledzie, wiercono w niepolewanych donicach mak do klusek. (…) A Jagna z zakasanymi po ramiona rękawami miesiła w dzieży ciasto i przy matczynej pomocy piekła strucle tak długachne, że widziały się jako te lechy w sadzie, na których pietruszkę zasiewają (…) (Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, cz. 2 Zima, wyd. PIW 1973 r., s. 68 i 69).
Opublikowano za zgodą Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi
