Kiedy wytyczamy nasze indywidualne ścieżki ziołowe, jest wiele kierunków, w których podążamy może wybrać wyjazd. Każdy zielarz ma swój własny „sposób” uprawiania zielarstwa, dzięki czemu dziedzina zielarstwa jest rozległa i różnorodna. Z tego powodu bycie zielarzem z pewnością nigdy nie jest nudną ścieżką kariery! Wybierając program studiów ziołowych lub sposób na wykorzystanie swoich umiejętności ziołowych na świecie, ważne jest, aby wziąć pod uwagę zarówno podejście społecznościowe, jak i kliniczne.
W tym artykule zbadamy, jak znaleźć równowagę w praktyce ziołowej między ziołolecznictwem wspólnotowym a ziołolecznictwem klinicznym, podkreślając unikalne korzyści i sposoby włączenia obu.
Jaka jest różnica?
Ponieważ istnieje pewne nakładanie się tego, co to znaczy być „społecznością” i „klinicznym” zielarzem, terminy te są czasami używane zamiennie. Jednak w praktyce istnieją pewne czynniki wyróżniające!
Społecznościowy Zielarz
Społecznościowe ziołolecznictwo w dużej mierze koncentruje się wokół tradycyjnych preparatów ludowych i historycznych zastosowań ziół, ale oczywiście czerpie również informacje z nowoczesnych zastosowań i badań. Typowe tło studiów nad zachodnim ziołolecznictwem obejmuje między innymi tradycje rdzennych Amerykanów, eklektyków, mądrych kobiet, skoncentrowanych na ziemi i ludowych. Społecznościowi zielarze mogą być szkoleni za pomocą tradycyjnych lub nietradycyjnych metod, takich jak samokształcenie lub praktyki (American Herbalists Guild, b.d.).
Zasadniczo, nie ma ustalonego standardu określającego, co kwalifikuje kogoś jako zielarza społecznościowego, ponieważ każdy zielarz społecznościowy buduje własną ścieżkę przy użyciu różnych metod. Z tego powodu zielarze społeczności często mają różne poziomy doświadczenia i wiedzy w zależności od tego, w jaki sposób zdecydowali się studiować i praktykować jako zielarz. Chociaż samodzielna nauka jest integralną częścią, praktykowanie jako zielarz społeczny wymaga innych środków praktycznego doświadczenia i / lub sformalizowanej nauki z mentorem zielarskim.
Praktyka jako zielarz społeczny może wymagać natychmiastowych preparatów ziołowych i oceny lub dłuższej pracy. Na przykład ci, którzy pracują w aptekach ziołowych i muszą na miejscu opracowywać mieszanki herbat ziołowych dla klientów, odgrywają rolę lokalnych zielarzy, podobnie jak ci, którzy spędzają miesiące na opracowywaniu receptur dla swoich produktów ziołowych.
Wielu zielarzy ze społeczności decyduje się również na indywidualne konsultacje lub prywatne preparaty ziołowe, podobnie jak w przypadku prywatnej praktyki oferowanej przez wielu zielarzy klinicznych (przeczytaj następną sekcję poniżej, aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat ziołolecznictwa klinicznego). Główną różnicą między ziołolecznictwem społecznościowym a klinicznym jest tutaj tło badań, które podjął praktykujący zielarz. Prywatna praktyka zielarza społecznego będzie bardziej oparta na historycznych, tradycyjnych i ludowych zastosowaniach lub preparatach ziół. W zależności od tego, w jakich konkretnych tradycjach i zastosowaniach historycznych uczy się zielarz, styl ziołowego wsparcia, jaki otrzymuje klient, będzie się znacznie różnił.
Kolejnym wyróżnikiem ziołolecznictwa społecznościowego jest to, że często pozostawia ono więcej miejsca na twórcze i duchowe poszukiwanie ziół. Ponieważ nie ma żadnych konkretnych wymagań ani ustalonych certyfikatów związanych z zostaniem „społecznym zielarzem”, pozostawia to dużo więcej miejsca na twórczą ekspresję i zaangażowanie w swoją praktykę. Na przykład zielarze społeczni często wykorzystują swoją wiedzę zielarską, prowadząc bezpłatne lekcje zielarstwa dostępne dla całej społeczności, organizując społeczny ogród ziołowy lub koordynując lokalne zgromadzenie ziół w ich okolicy.
Zielarz kliniczny
Kliniczne ziołolecznictwo jest bardziej wyspecjalizowaną praktyką ziołolecznictwa, która wymaga profesjonalnej edukacji z konkretnym zastosowaniem klinicznym i szkoleniem. Ogólnie rzecz biorąc, programy ziołolecznictwa klinicznego koncentrują się na badaniu anatomii, podstawowej biochemii i fitochemii, tradycyjnych zastosowaniach ziół, preparatach ziołowych, określonych chorobach i zaburzeniach równowagi, ocenie wzorców objawów oraz narzędziach klinicznych wspomagających dobre samopoczucie za pomocą ziół. Pamiętaj, że istnieje kilka różnych formatów edukacyjnych i tytułów związanych z uzyskaniem certyfikatu zielarza klinicznego, w zależności od tego, gdzie studiujesz i w jakim kraju mieszkasz (American Herbalists Guild, b.d.).
Jeśli chodzi o ziołolecznictwo kliniczne, wymagane są nie tylko szeroko zakrojone badania zielarskie i kliniczne, ale także praktyczne szkolenie z ziołowym mentorem. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów praktyk, podczas szkolenia, aby zostać zielarzem klinicznym, niezbędne jest zdobycie praktycznego doświadczenia w obserwowaniu klientów pod nadzorem przed rozpoczęciem praktyki jako zielarz kliniczny. W ten sposób po odbyciu szkolenia jest się w pełni przygotowanym do samodzielnej pracy w terenie.
Badania i dogłębna analiza wzorców objawów leżą u podstaw praktyki zielarza klinicznego. Niezależnie od tego, czy pracujesz w przychodni ziołowej pierwszej pomocy, w której potrzebne są natychmiastowe preparaty ziołowe do leczenia doraźnego, czy też większość klientów, których widzisz, wraca co dwa tygodnie, aby uzyskać pomoc w chorobach przewlekłych, dokładnie oceniając zdjęcia objawów i spędzając czas na badaniach za kulisami, oba kluczowe elementy. Ogólnie rzecz biorąc, ziołolecznictwo kliniczne ma tendencję do opierania się na bardziej naukowym podłożu, biorąc pod uwagę wyraźnie kliniczny charakter tej praktyki.
Chociaż zarówno zielarze społeczni, jak i zielarze kliniczni mogą umawiać się z klientami na indywidualne konsultacje, jest to główne zastosowanie i główny cel pracy zielarza klinicznego. Po przejściu tak rozległego szkolenia na temat konkretnych zastosowań klinicznych ziół i fizjologii organizmu, najbardziej bezpośredni sposób, w jaki zielarze kliniczni wykorzystują swoją wiedzę w tej dziedzinie, polega na przeprowadzaniu prywatnych konsultacji w przychodni lub w ustalonej prywatnej praktyce. .
Ponieważ istnieją określone wymagania, aby zostać wykwalifikowanym zielarzem klinicznym, badania naukowe i bezpośrednie fizjomedyczne zastosowania ziół są standardowym elementem większości sesji, podczas których klient pracuje z klinicznym zielarzem. Z tego powodu niektórzy klienci mogą zdecydować się na współpracę z zielarzem klinicznym zamiast zielarza społecznościowego, aby wesprzeć ich przewlekłe lub złożone problemy zdrowotne.
Zrównoważenie w praktyce ziołowej
Dla wielu zielarzy ich ścieżka zielarska często skłania ich do wymiennej praktyki zarówno jako zielarza społecznościowego, jak i klinicznego, w zależności od dnia lub fazy ich kariery zielarskiej. Chociaż nie jest konieczne praktykowanie obu tych ścieżek, istnieje wiele korzyści z zachowania równowagi w praktyce ziołowej między tymi dwiema ścieżkami. Oto kilka głównych powodów, dla których połączenie obu ścieżek może wzmocnić twoją ścieżkę jako zielarza.
Oddanie społeczności
Praktyka wyłącznie jako zielarz kliniczny może czasami powodować poczucie izolacji. Biorąc pod uwagę indywidualny charakter konsultacji i pracy z klientami na osobności, ziołolecznictwo kliniczne może wydawać się nieco „pod radarem” i tak, jakby brakowało mu poczucia połączenia z większą społecznością. Tutaj przydają się umiejętności tkania jako zielarz społeczności.
Prowadzenie bezpłatnych zajęć w swojej społeczności, organizowanie społecznościowego ogrodu ziołowego, a nawet opowiadanie się za zrównoważonym rozwojem i długowiecznością gatunków roślin poprzez angażowanie się w organizacje takie jak United Plant Savers to sposoby na pozostanie w kontakcie ze społecznością przy jednoczesnym utrzymaniu swoją prywatną praktykę jako zielarza klinicznego.
Poznawanie nowych potencjalnych klientów
Zielarstwo społecznościowe i ziołolecznictwo kliniczne mogą działać ręka w rękę, jeśli chodzi o nawiązywanie kontaktów i przyciąganie nowych klientów. Wśród wszystkich nowoczesnych narzędzi marketingowych, które możesz wykorzystać do budowania swojej praktyki jako zielarz, prowadzenie zajęć zielarskich dla lokalnej społeczności jest jednym z najlepszych sposobów na poznanie nowych klientów i wypromowanie się. Oferowanie społeczności różnych rodzajów zajęć nie tylko pomaga zachować równowagę w praktyce zielarskiej zarówno jako zielarz kliniczny, jak i społecznościowy, ale może również zainspirować zarówno ciebie, jak i tych, którzy uczęszczają, do dalszej nauki i rozwoju jako zielarzy.
Budowanie i wzmacnianie bazy wiedzy o ziołach
Włączenie ziołolecznictwa zarówno klinicznego, jak i społecznościowego jako sposobu na wprowadzenie pewnej równowagi do praktyki ziołowej to świetny sposób na dalsze budowanie i wzmacnianie bazy wiedzy o ziołach. Chociaż dziedzina zielarstwa jest rozległa i oferuje nieograniczoną ilość do nauczenia się i odkrycia, możliwe jest wpadnięcie w rutynę w swojej pracy, jeśli codziennie robisz to samo. Napręż swoją wiedzę zielarską i spróbuj zaangażować się w nową praktykę ziołową lub program edukacji ziołowej. Spróbuj zostać wolontariuszem w bezpłatnej klinice zielarskiej, studiować nową formę lub tradycyjny system zielarstwa, prowadzić zajęcia na temat zielarstwa, którego nigdy wcześniej nie uczyłeś, lub założyć małą firmę zajmującą się produktami ziołowymi. Im bardziej zaciekawiony pozostaniesz jako zielarz, tym silniejsza i głębsza będzie Twoja baza wiedzy o ziołach z czasem.
Pozostawanie w kontakcie z rdzeniem zielarstwa: zioła!
Im bardziej skupiamy się na budowaniu profesjonalnej praktyki zielarskiej i zarabianiu na życie jako zielarz, tym łatwiej jest odłączyć się od serca ziołolecznictwa: ziół! Pracując nad znalezieniem równowagi w praktyce ziołowej między ziołolecznictwem społecznościowym a klinicznym, ważne jest, aby często potwierdzać swoje cele i intencje. Przypomnij sobie, co jako pierwsze zainspirowało Cię do rozpoczęcia ziołowej ścieżki i odśwież swoje spojrzenie na to, dokąd zmierzasz dalej. Łączenie elementów z obu form ziołolecznictwa może być pomocne w odświeżeniu kontaktu z samymi ziołami i utrzymaniu „iskry” rozpalonej, gdy budujesz i pracujesz nad znalezieniem równowagi w swojej praktyce zielarskiej w miarę upływu czasu.
Własna ścieżka
Ostatecznie nie ma dobrych ani złych sposobów praktykowania ziołolecznictwa! Każdy zielarz ma swoją własną, unikalną praktykę zielarską i zestaw umiejętności, co jest jednym z powodów, dla których dziedzina ziołolecznictwa jest tak wciągająca. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na praktykę ziołolecznictwa społecznościowego, klinicznego, czy obu, pamiętaj, że istnieje wiele sposobów na znalezienie równowagi w praktyce ziołowej i że zawsze jest miejsce na rozszerzenie, rozwój i zmianę praktyki w nadchodzących latach.
Chcesz dowiedzieć się więcej o budowaniu profesjonalnej praktyki zielarskiej? Sprawdź te artykuły z bloga The Herbal Academy: Czy możesz zrobić karierę poza ziołolecznictwem? i czy zostaniesz w przyszłości zielarzem klinicznym?
PRZYPISY
Amerykańska Gildia Zielarzy. (nd). Podstawy ziołolecznictwa. Pobrane z https://www.americanherbalistsguild.com/herbal-medicine-fundamentals
