Jak używać roślin barwiących: projekty roślin w domu

Ten fragment książki pochodzi z książki A Woman’s Garden: Grow Beautiful Plants and Make Useful Things – Plants and Projects for Home, Health, Beauty, Healing, and More autorstwa Tanyi Anderson, przedrukowano za zgodą Cool Springs Press, wydawnictwa The Quarto Group.

Korzystanie z roślin barwnikowych

Z dowodów archeologicznych wiemy, że ludzie barwili tkaniny, włókna i wełnę od tysięcy lat. Od czasu do czasu pojawiają się starożytne fragmenty tekstyliów, niektóre wciąż pokryte żywymi barwami i wzorami. Dzięki nim wiemy, że marzanna istnieje od co najmniej 3000 lat p.n.e. i że Rzymianie i Wikingowie używali spoiny.

Jeszcze bardziej intrygujące jest to, że dziś możemy używać wielu tych samych roślin do barwienia.

Jeśli lubisz robić na drutach, haftować lub szyć, to naturalne barwienie doda kolejny element Twoim kreacjom. Używanie roślin kontynuuje tradycje kulturowe, tworzy połączenie ze światem przyrody, a kolory, które tworzysz, są tym bardziej wyjątkowe, że są uprawiane w domu. Na bardziej kreatywnym poziomie zachęca się do eksperymentowania w naturalnym farbowaniu, a obserwowanie, jak biała wełna wchłania kolor z kąpieli barwiących z liści, kwiatów i korzeni, zapiera dech w piersiach.

Rośliny barwnikowe

Wielu z nas miało plamy z trawy na ubraniach i wie, że w końcu znikną lub znikną. Barwienie różni się od barwienia i jest procesem wykorzystującym naturalne chemikalia i minerały do blokowania koloru we włóknach. Czasami roślina sama w sobie ma zarówno pigment, jak i wytrzymałość, ale często trzeba zaprawić włókna, aby uzyskać trwałe, żywe kolory.

Rośliny barwiące występują we wszystkich typach, a kiedy ich używasz, możesz użyć całej rośliny lub tylko jej części – korzeni, kory, liści, łodyg lub kwiatów. Możesz także mieszać rośliny, aby tworzyć barwniki złożone, a jeśli nie
zadowolony z uzyskanego koloru, możesz przefarbować ciemniejszymi kolorami, aby uzyskać lepszy efekt. Przefarbowanie też jest
popularny w tworzeniu zieleni z urzetem lub indygo nałożonymi na odcienie żółtego.

Używaj korzeni, kory, nasion, skórek, liści, kwiatów lub jagód roślin do barwienia tkanin i włókien w różnych naturalnych kolorach.

Podstawowy proces barwienia

Rozpoczynasz proces barwienia z zaledwie dwoma głównymi składnikami: włóknami lub tkaniną oraz roślinami, których używasz do ich barwienia. Włókna mogą być pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, a technika barwienia będzie się różnić w zależności od tego, czego używasz i odcieni, które próbujesz osiągnąć.

Będziesz musiał zaprawić większość włókien, aby uzyskać głębokie, trwałe kolory z roślin. Zamordowanie oznacza
obróbka włókna substancją taką jak ałun, miedź, żelazo lub mleko sojowe przed umieszczeniem go w kąpieli barwiącej. Niektóre rośliny mogą mieć naturalne właściwości zaprawiające. Roztworem z liści rabarbaru można zaprawiać wiele włókien zwierzęcych, a garbniki z galasów dębowych lub liści sumaka jelenia są przydatne do zaprawiania włókien roślinnych.

Zaprawa

Aby zaprawić wełnę ałunem (siarczan glinu), najpierw zważ włókna i odmierz suche składniki. Na wagę będziesz potrzebować 12 procent tej ilości ałunu i 6 procent tej wagi kremu z kamienia nazębnego. Podczas pracy z ałunem należy nosić rękawiczki i maskę. Następnie umieść wełnę w naczyniu ze stali nierdzewnej lub aluminium i dodaj tyle letniej wody, aby ją przykryła. Zostaw na godzinę.

Po tym czasie umieść ałun i krem z kamienia nazębnego w filiżance i dodaj tyle wrzącej wody, aby się rozpuściły. Dobrze wymieszaj, a następnie wlej płyn do garnka z wodą i wełną. Doprowadź do wrzenia, 180 ° F (82 ° C) i trzymaj, delikatnie mieszając co kilka minut. Po godzinie wyłącz ogrzewanie i pozostaw wełnę do ostygnięcia w garnku na noc.

Następnego dnia możesz wylać wodę z ałunu do zlewu, jeśli jesteś podłączony do miejskich wodociągów; jeśli masz szambo lub hydraulikę, która opróżnia się do źródła wody, wylej ją na zewnątrz wokół roślin kochających kwas. Teraz delikatnie umyj wełnę w świeżej, letniej wodzie z dodatkiem mydła do naczyń. Dokładnie spłucz i albo wysusz na zewnątrz na linii do przyszłego użytku, albo odłóż ją na bok do kąpieli farbiarskiej.

Przygotowanie roślin barwnikowych

Możesz użyć suszu lub świeżych roślin z ogrodu, ale upewnij się, że są w doskonałym stanie. W zależności od tego, czego używasz, stworzysz kąpiel barwiącą, gotując materiał roślinny na wolnym ogniu, zaparzając go w gorącej wodzie, takiej jak herbata, lub mocząc go w wodzie przez dłuższy czas — dni, a czasem tygodnie. W niektórych przypadkach, jak w przypadku kwiatów dziurawca, najlepiej jest użyć świeżego materiału roślinnego, ale generalnie można użyć świeżego lub suszonego.

Naturalne rośliny barwiące to eukaliptus, bluszcz, cebula, awokado, czarny bez, nagietek, spoina i marzanna.

Suszenie tkanin wełnianych, jedwabnych i konopnych barwionych korzeniem marzanny (głęboki róż), awokado (delikatny róż) i łuskami czerwonej cebuli (zielony).

Ile potrzebujesz, jest różne, ale z reguły używaj równej masy barwnika roślinnego do włókien, aby uzyskać dobry kolor. Możesz użyć więcej lub mniej, aby uzyskać bogatsze lub jaśniejsze kolory.

Należy pamiętać, że potencjał barwnika w roślinie będzie się zmieniał z roku na rok i z sezonu na sezon. Na tym polega piękno naturalnego farbowania — nigdy tak naprawdę nie wiesz, jaki kolor uzyskasz, aż do samego końca.

Po przygotowaniu kąpieli wprowadź do niej włókna. Istnieją trzy główne metody: farbowanie na zimno, wszystko w jednym i na gorąco. Ten ostatni, w którym gotujesz włókna w kąpieli barwiącej przez około godzinę, jest tym, którego możesz użyć w przypadku większości roślin. Kiedy jesteś zadowolony z koloru materiału, wyjmij go, spłucz i wysusz. Zobacz metodę barwienia na gorąco w pracy w kolejnym projekcie.

Motek po lewej stronie został zaprawiony ałunem, a ten po prawej miedzią.

Przędza wełniana gotująca się w kąpieli barwiącej eukaliptus i marzannę.

Oba te motki były farbowane razem w kadzi marzanny po oddzielnym zaprawieniu ałunem i miedzią.