Bylica, boże drzewko – artemisia
Rodzaj Artemisia, nazwany na cześć greckiej bogini Artemidy, liczy prawie 300 gatunków. Tylko kilka z nich uprawia się w ogrodach. Wiele gatunków spowalnia wzrost innych roślin. Pochodzi z Azji, uprawiana w Europie, również w Polsce, można ja spotykać w formie zdziczałej, głównie na nizinach. Jest rośliną ozdobną i leczniczą. Bylica ma silny, przyjemny zapach, przy rozcieraniu przypomina zapach cytryny. Jest gęsto ulistniona, pierzastodzielnymi liśćmi. Liście ma sinozielone, szaro owłosione. Jest roślina wieloletnią, dochodzi do 1,5 m, o pokroju krzewiastym, gęsto rozgałęziona z miotełkami pędów.
Skład chemiczny
Bylica zawiera olejki eteryczne, garbniki, związki gorzkie, fenolokwasy, flawonoidy, kumaryny i składniki mineralne.
W medycynie
Części wykorzystywane: części naziemne, kwitnące szczyty pędów.
Poprawia trawienie, działa żółciopędnie, przeciwrobacznie, przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybicznie, ułatwia przyswajanie pokarmów. Stosuje się w przypadkach gdy zmniejszone wydzielanie żółci i soku żołądkowego, w niewydolności wątroby i w stanach zapalnych pęcherzyka żółciowego. Sprawdza się w niestrawnościach i biegunce przebiegającej z lekkim krwawieniem. 
Kwiaty bylicy działają skutecznie u dzieci z owsikami i glistami. Stosuje się zewnętrznie przy gojeniu ropiejących ran i owrzodzeniach. Ziele bylicy wchodzi w skład mieszanek żółciopędnych, pobudza trawienie. Bylica z korzeniem cykorii działa leczniczo na uszkodzoną lekami, antybiotykami i przy wirusowym zapaleniu wątrobę.
Stanowisko
Większość gatunków preferuje pełne słońce, przepuszczalną i niemal obojętną glebę. Bylica pospolita rośnie również w półcieniu. Ze względu na silne działanie owadobójcze można bylicę sadzić jako rośliny towarzyszące na skraju ogrodu.
Rozmnażanie
Wszystkie byliny tego rodzaju można rozmnażać przez sadzonki pół zdrewniałe, pobierane od połowy lata do jesieni, albo przez nasiona. Gatunki tworzące kłącza rozmnaża się jesienią poprze podział bryły korzeniowej. Nasiona jednorocznej bylicy należy wysiać wiosną bezpośrednio do gruntu albo wyhodować siewki i posadzić je w gruncie po 6 tygodniach.
Pielęgnacja
Byliny bylic można lekko przycinać i formować wiosną. Bylica drzewiasta wymaga intensywnego przycinania na wiosnę. Bylice po ukorzenieniu się są odporne ne suszę, a gatunki wieloletnie są odporne również na mrozy.
Szkodniki i choroby
Bylice bardzo rzadko są atakowane przez szkodniki i choroby.
Zbór i przechowywanie
Liście zbiera się w miarę potrzeby i wykorzystuje świeże lub suszone.
Surowiec leczniczy pozyskuje się z szczytowych pędów zebranych na początku kwitnienia. Suszyć należy szybko w cieniu, w przewiewnym miejscu. Wysuszona bylica jest bardziej aromatyczna niż świeże ziele o lekko gorzkim smaku.
Napar
1 łyżkę ziela bylicy zalać 2 szklanki wrzącej wody. Zaparzać przez 10 min pod
przykryciem, odcedzić, podawać 2—3 razy dziennie przed posiłkiem ok. 1/3 szklanki. Napar można stosować zewnętrznie do okładów i płukania gardła lub lewatyw przy owsikach.
